Pleidooi voor het gewone

Als inspiratie een tekst van Edel Maex waarin hij een lans breekt voor het gewone in zijn blog ‘Mag het iets minder?’. Hij merkt dat veel beoefenaars van meditatie en mindfulness jagen op grootse dingen: intense ervaringen, leegte, verlichting. Hij steekt de hand ook in eigen boezem en schrijft: 

‘Jaren geleden, in een van mijn eerste mindfulnessgroepen, zat een bejaard echtpaar. Zij werd behandeld voor kanker, hij kwam om haar te ondersteunen. Ik vond dat ze er niet al te veel van begrepen. Ik hoor mij nog met moeilijk te verhullen ongeduld zeggen: ‘nee, mindfulness gaat niet over ontspanning’. Ik nam mij voor om volgende keer toch wat kritischer te zijn bij de intake’.

Hij is inmiddels van mening dat het niet gaat over steeds sterkere verhalen en steeds hardere praktijken maar over betrokkenheid en engagement in de wereld waarin we leven, nu. Hij breekt een lans voor het gewone: voor die mensen die af en toe komen mediteren of een mindfulnesstraining volgen en die daardoor geholpen worden om beter met een moeilijke directie op school om te gaan, of om er te zijn voor een dochter die hopeloos aan het puberen is.

Terug naar de inspiratiepagina